Nafar opera abeslaria eta idazlea (Bera, 1893 - Donostia,1973). Tenore bikaina izan zen, bere izen handia mundu osora zabaldu zen eta Wagnerren operetako abeslari nagusia izan zen. 1936. urteaz geroztik idazteari ekin zion eta Gernika nahiz Eusko Jakintza aldizkariak bultzatu zituen Buenos Airesen. Gaztelaniaz idatzi zuen eta euskal gaiak jorratu zituen nagusiki. Obra nagusiak: Pedro Garat, el Orfeo de Francia (1948), Domingo Garat, el defensor del Biltzar (1951), Los poetas y el País Vasco (1969) eta El teatro por dentro (1971).

Isidoro de Fagoaga en el papel de Sigfrido de la Opera de Wagner "El crepúsculo de los dioses". Alla Scala de Milán, año 1936.

Gipuzkoar musikagilea (Zegama, 1895-Madril, 1949). Musikako oinarrizko ikasketak Donostian egin ondoren Madrilen hartu zuen bizilekua (1915), eta bi urte geroago estreinatu zion bertako orkesta sinfonikoak haren La dama de Aitzgorri saiakera sinfonikoa. 1919an Parisa joan zen ikasketan ontzera eta Alemaniara ondoren. 1925ean itzuli zen eta 1927.urtean El cabaret de la academia konposizio lirikoa taularatu zuen, 1930ean Los blasones opereta, eta lau urte geroago El joven piloto, Cuadros sentimentales de la vida en el mar y en los puertos. Urte berekoa da Venta de Vargas pasodoblea. Madrilgo Musika Kontserbatorioko katedraduna izan zen 1946. Urtea arte. Cara al sol ereserki falangista, Las viejas ricas konposizio lirikoa eta Aizean barna lied-a idatzi ditu, halaber. Elizako kantuak ere egin eta moldatu zituen, Ogi zerutik besteak beste.