Argazkilaritzan pelikula garaian hasi nintzan, orain urte dexente. Ikastaro batzuk hartu banituen ere, digitalean igarri dut nere eboluziorik haundiena.
Afizioz hasi nintzan eta hobetuz joan naizen heinean pasio bilakatu da, aurretik nituen zaletasun gehienak baztertuz argazkigintzan zentratzeko.
Esan daiteke autodidakta naizela, eta ikasten jarraitzen dudala, bai teknikan, bai prozesatu digitalean.
Normalean paisaia zalea naiz, baina bodegoiak eta foto-kazetaritza ere gogoko ditut, baita ere, inguruan gertatzen diren ekimenak erretratatzea edo argiztasun neurtuaz prestatutako argazkiak ateratzea.
Nere “lanaren” gehiengoa Euskal Herrian egina da, bertako hiri, kosta eta mendietan.
Kolorea naiz monokromoa erabiltzen ditut argazkiak eskatzen didanaren arabera, eta nere ikurretako bat, argazkietan pertsonarik ez sartzea izaten da.
Detalles de litorales, de tierra adentro, interiores y exteriores de edificios... Arnaitz fija el objetivo de su cámara en muchos puntos de vista, no quedándose con los elementos que se nos aparecen al ojo a primera vista. Y hace bien, ya que ante tal cúmulo de información visual (redes sociales, televisión, cine, pintura) es bueno resaltar los detalles de la naturaleza (sea propia o exótica... cualquiera es cada vez más exótica) de la que cada vez nos alejamos más. Hay que ser capaces de separar el día a día de algo que se pueda hacer en fin de semana y en vacaciones, y Arnaitz Eraso lo consigue con sus fotografías tan llenas de pequeños detalles.
Ramuntcho Robles Quevedo
La opinión de los lectores:
