El 9 de septiembre de 1928 se inauguró el refugio de Igaratza en Aralar

Fuente: Enciclopedia Auñamendi

La Agrupación de Amigos de Aralar se fundó en Tolosa en 1928, estimulada por la también naciente “Federación Vasco-Navarra de Alpinismo” (1924). El primer pensamiento de los montañeros tolosarras fue el de poseer un albergue en Aralar, situado sólo a 10 kilómetros de distancia de la localidad. Así, el 9 de septiembre de ese mismo año inauguraron ya el refugio de Igaratza, aprovechando las ruinas de un antiguo puesto de miqueletes. En 1953 Igaratza celebraba su XXV aniversario con 150 socios y dotado de comedor, cocina, servicios, agua corriente y dormitorios con 12 literas. También tenía una ermita y una cantina.

1984 urteko irailaren 12an Odon Apraiz zendu zen Gasteizen

Iturria: Lur eta Harluxet Hiztegi Entziklopedikoak

Colocación de la primera piedra del refugio de los Amigos de Aralar, 1928.


	Odon Apraiz.

Odon Apraiz ikerlari arabarra 1896an jaio zen Gasteizen eta hiri berean zendu zen 1984 urteko irailaren 12an. Filosofia eta Letretan doktore izan zen, Salamanca eta Madrilgo unibertsitateen aldetik. Ikasketa horiek Parisen (1920) eta Zurichen (1921) burutu zituen. Hamalau urteko gaztetxoa zela euskara ikasteari ekin zion. Turinen Hizkuntz Geografia alorreko praktikak eginik, Ipar Euskal Herrian eta Debako arroan euskalkien ikerketak egin zituen. Euskaltzaindiaren sortzaileetakoa, eta bertako ohorezko kidea izan zen. Gerra aurreko aldizkari anitzetan idatzi zuen: “Bizkaitarra”, “Arabarra”, “Euzkadi”, “Euskal Erriaren Alde” edo “Yakintza”. Gazteleraz “Geografía General del País Vasco” argitara eman zuen Bartzelonako Unibertsitatean irakasle zela.

1922ko Irailaren 14an Iñaki Begiristain jaio zen Altzon

Iturria: Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa

Iñaki Begiristain

Iñaki Begiristain.

Iñaki Begiristain, euskal idazle eta antzerkigile gizpukoarra, Altzon jaio zen 1922 urteko irailaren 14an eta Alegiako herrian itxi zituen begiak 1984an. Hogei antzerki-lan inguru idatzi zituen, “Agora”, “Toribio Alzaga” eta “Denok” sariak eskuratuz. Ezagunenak “Bizia bizi-truk” (1969), “Bata zu eta beste ni”, “Bakartasun bila” eta “Kiratsa dario” dira. Antzerkigilea izateaz gain, antzerki-talde zenbaiten suspertzaile eta horietan antzezlari gisa ere ibili zen. Honetaz gain, txistugilea ere bazen, eta bere bizitzako azken hamar urteak txistuak egiten eman zituen.