Imanol Berriatua Ibieta idazlea 1914. urteko abenduaren 24an jaio zen

Iturria: Lur Hiztegi Entziklopedikoa

	Imanol Berriatua Ibieta.

Bizkaitar idazle eta itzultzailea (Elantxobe, 1914 - Jerusalen, 1980). Frantziskotarra. 1937. urtetik 1950. urtera arte Kuban izan zen misiolari. 1952. urtean Foruko frantziskotarren seminarioko erretore nagusia izendatu zuten. Anaitasuna aldizkariaren sortzaile eta zuzendaria izan zen 1960ra arte. 1961ean euskaltzain urgazle izendatu zuten. Egilearen zenbait lan: Lagunarteko mezea, Kristiñau katezismo (1960) eta Bermeoko arrantzaleen leksikua (1963-64). Harenak dira halaber itzulpen hauek: Pinotxo, Mari Errauskin, Edur zuritxo eta zazpi epoak, Katua zapatakaz, Lokartutako printzetsatxua, Berunezko soldadutxoa, Alizia gauza miragarrien munduan eta Paitakume itxusia. Berriatuari zor zaio, hein handi batean, euskara errazaren aldarrikapena; Israelgo hizkuntz irakaskuntzarako ereduak aplikatu zituen.

2002. urteko abenduaren 27an Pedro Berrondo Lasarte idazlea hil zen

Iturria: Harluxet hiztegi entziklopedikoa

	Pedro Berrondo Lasarte.

Euskal idazle gipuzkoarra (Oiartzun, 1919). Azkoitian apaiz egon ondoren Ekuadorrera joan zen misiolari (1949); handik itzuli (1965) eta Eibarrera eta ondoren Donostiara joan zen (1966). Pilar Cuadraren Perfil y pulso de Guipúzcoa, Miguel de Cervantesen Don Kijote Mantxa’ko (1977), Inazio Telletxearen San Ignazio de Loiola. Sólo y a pié eta J.M. Escribá de Balaguer-en Surco (Goldatz izenburuaz) lanak euskarara itzuli ditu. El Diario Vascon erlijio-gaiak landu eta “Euskeraz” ataleko arduraduna izan da. 1967-70 bitartean Euskaltzaindiaren Gipuzkoako arduradun izan zen. Euskaltzain urgazle eta 1991z geroztik EIZIEko ohorezko bazkide izan zen.

El 25 de diciembre de 1907 Jean Hiriart-Urruty es nombrado canónigo

Fuente: Enciclopedia Auñamendi

Jean Hiriart-Urruty.

Escritor en lengua vasca, nacido en Hazparne (Laburdi) el día 30 de enero de 1859, en la casa “Hazketa-Juanes ederra”. Hermano gemelo de Dominique. Hace los estudios en los seminarios de Larresoro y Baiona sucesivamente. En 1881 es nombrado profesor de Larresoro y en 1882 es ordenado sacerdote por el obispo Ducellier de Baiona. Será director y colaborador entusiasta del semanario “Eskualduna” desde su fundación. A partir de 1887 comienza su producción euskérica en las columnas de este semanario. En 1907 es nombrado canónigo el día 25 de diciembre en reemplazo del recién fallecido Gratien Adema. Murió en Baiona (?) el día 4 de noviembre de 1915 a los 56 años. Fue, al decir de Lafitte (Le basque et la lit..., p. 68), “un escritor fuera de serie que pasaba de una desbordante charla al ataque apasionado, mordaz, burlón, en un estilo de tipo pirueta muy popular de tono y, sin embargo, de gran finura. Fue el maestro incontestable de toda una generación a quien enseñó a pensar directamente en euskara, sin perderse en los vericuetos de la fraseología francesa”.