Fuente: Auñamendi Eusko Entziklopedia
Ángel Larroque.
Margolarien semea eta iloba izanik, bederatzi urterekin Bilboko Arte eta Lanbide Eskolan sartu zen. 1894an, Bizkaiko Aldundiak emandako diru-laguntza jaso, eta Parisera joan zen, ikasketak jarraitzeko eta lekuan bertan eskolak jasotzeko. Julien Akademian katedra zuen Carrière-ren ikasle izan zen. Urte horretan bertan, Larroque Sttutgartera joan zen, ikasketak Nemesio Mogrobejo eskultorearekin hedatzeko. Espainiara itzuli zenean, Madrilgo Pradoko museoan nazioarteko maisu garrantzitsuen kopiak egiten aritu zen gogo biziz. 1902an, Erromara eta Firenzera joan zen, gogobetetzeko eta pintura unibertsala ezagutzeko. Bidaia hori Bizkaiko Aldundiak emandako bigarren diru-laguntza bati esker egin ahal izan zuen.
Ordutik aurrera, mihise ugari margotu, eta Austrian, Alemanian, Mexikon, Parisen eta Londresen erakusketak egin zituen. Madrilen, Arte Ederretako Erakusketa Nazionaletan parte hartu zuen, 1912an, 1917an eta 1920an, eta obrak aurkeztu zituen Bilbon ere, hainbat abagun ezberdinetan. 1921ean, Bilboko Arte eta Lanbide Eskolako irakasle izateko oposizioetara aurkezten zen, eta kargua lortu zuen.
1947an, Bizkaiko Aldundiak hala proposatuta, Antso X. Jakituna Gurutzea eman zioten, artista eta irakasle gisa izandako merituengatik.
Lavandera en los Caños, Ángel Larroqueren obra.
Honako sari hauek jaso zituen: Ohorezko Diploma, Mexikoko Independentziaren Mendeurrena ospatzeko antolatu zen Espainiar Erakusketan (1911), eta Hirugarren mailako Domina, Arte Ederretako Erakusketa Nazionalean, Recolección de manzanas izeneko koadroarekin.
Obren artean, nabarmentzekoak dira: La joven del sofá; En la fuente; Aldeanos al mercado; Niña de J. T.; El ciego de los romances; Los paisanos vascos; El txistu en la romería, Sociedad Bilbaina elkartearen jabetzapekoa; Retrato de Ramón de la Sota; el Accidente de Trabajo; La Chica del gato eta Las hilanderas, herritarrek ordainduta erosi zena, eta Bilboko Arte Ederretako Museoari oparitu zitzaiona.
