PRODUKTUAK
Bi arlotan aritzen dira: batetik ehunak modu artisauean egiten, eta bestetik
teknika horiei buruzko ikastaroak ematen.
-
Ehungintza tradizionala, ehungailuak erabiliz
-
Landareekin egindako tindaketa naturalak
-
Ehungintza diseinu propioak, edo diseinu tradizionalen erreprodukzioa
-
Jantzien pertsonalizazioa, brodatuen bidez
-
Trebakuntza ikastaroak: ehungailuak, tindaketa naturalak, zeta gaineko
pintura, ehoziri lanak, irazki hari altuko tapizak.
Eurek dioten moduan: "Gure diseinu eta tekniken ondorioz, Texartun
egiten dugun pieza bakoitza arte bihurtzen da, eta gauza desberdinak bilatzen
dituzten guztien eskura ipintzen dugu. Zerbaitegatik da artisautza adierazpen
artistiko, funtzional eta herrikoia."
|
|
Ikastaroek ikuspegi profesional bat daukate; hau da, ez dira "eskulangintza
ikastaroak", baizik eta gerora ehungintza lanbide gisa izan nahi dutenei bezalakoei
zuzenduta dauden ikastaro sakonagoak. Horregatik, gai batzuk eurek irakasten
dituzte, baina beste batzuk emateko, berriz, espezialistek hartzen dute parte.
Berez jende guztiarentzako modukoak diren arren, ez dute ikastaro hauek denbora-pasa
soilak izaterik nahi. Horrela, zeta gaineko pinturaren kasuan, plantxa bidez
finkatutako pinturekin aritu beharren, lainoztagailuaz baliatzen dira. Beste
hainbeste esan daiteke irazki hari altuei buruz, etab., bai erabiltzen dituzten
materialengatik, bai irakasleengatik. Horrek guztiak garestitu egiten du materialaren
prezioa, baina Idoia eta Alfonsok garbi daukate lehentasuna daukana profesionaltasuna
dela. Hori dela-eta, ikastaroetako taldeak txikiak izaten dira, gehienez ere
hamar lagunekoak.
|
|
Asko dira egiten eta saltzen dituzten produktuak (enkarguz egiten dituztenez
gain). Brodatuta nahiz brodatu gabe, toallak, mahai edo kutxatarako tapizak,
alfonbrak, xalak, ohazalak, mahai zapiak, etab. egiten dituzte. Dena den,
ikusi ahal izan dutenaren arabera, gaur egungo erosleek etxerako ehunak baino,
soinean eramateko moduko jantziak erosteko joera handiagoa daukate. Horregatik,
ohazal baino xal gehiago saltzen dituzte. Horren aurrean, udarako eta negurako
jantzi gehiago egiten hasi dira.
Benetan ikusgarriak dira euskal irudi tradizionalak urdinez brodaturik
dauzkaten lihozko mahai zapi, toalla eta ohazalak.
Gaur egun Asiatik artisautzako etiketarekin (batzuetan, gainera, "euskal artisautza"-ren
etiketarekin) merke-merke inportatzen diren jantziek kalte handia egiten diote
egiazko artisauari.
Tristea da oso Nafarroako Gobernuak oraindik ARTISAUTZAKO ZIURTAGIRIrik
sortu ez izana, produktu bat benetan artisautzakoa dela eta bertan egina
dela ziurtatuko duena.
Artisautzako produktuen salmenta bultzatuko duen benetako
politika baten beharra nabari da.