Sarrera | |
Artisaua | |
Produktuak | |
Prozesua | |
Prezioak |
SARRERA
Emakume arrantzaleak. |
Hiru artisau hauek bi ezaugarri besterik ez dituzte partekatzen: buztina lantzen dutela, eta labea erabiltzen dutela beren piezak egiteko. Gainerakoan, ez daukate beste inolako antzekotasunik: bakoitza udalerri ezberdin batean aritzen da lanean, eta beren sormen, teknika eta produktuak ere guztiz desberdinak dira.
Gaurkoan, beste zeramikari bat ekarri dugu sail honetara: Fernando Agirre du izena. Bera ere buztina lantzen aritzen da (buztin erregogorra erabiltzen du), eta piezak labean sartzen ditu. Gainerakoan, dena da aurreko artisauekiko ezberdina.
Ezin diot eutsi Daniel Fioramante Urrozen fitxa aurkeztutakoan idatzi nituen lehen hiru paragrafoak errepikatzeari:
“Yahvé Jainkoak, orduan, lurreko hautsa hartu, bizitzaren arnasa eman, eta gizaki bizidun bat sortu zuen”.
Arrantzaleak. |
Historiaurrean bertan, gizakiek jainko eta botiben irudiak egiteko lantzen zuten buztina. Historiaurreko santutegietan buztinez egindako irudi asko eta asko aurkitu izan dira.
Egipton, Grezian, Erroman eta kolonaurreko Ameriketan, moldeez baliatzen ziren buztinezko iruditxoak egiteko.
Hasieran ez zituzten irudiak dekoratzen eta pintatzen, baina, pixkanaka, beren kalitatea hobetzen joatearekin batera, buztin polikromatuzko iruditxo ederrak egiten hasi ziren.
Buztina batik bat ontziak egiteko erabili izan den arren (elikagaiak gordetzeko, su gainean janariak prestatzeko, hilkutxak izateko, etab.), beti izan da buztinarekin bestelako eskulturak egiten aritu den artisaurik: pieza erlijioso nahiz apaingarriak -edo biak batera-, haurrentzako jostailuak, lepoko eta eskumuturrekoak, etab.
Txalapartariak. |
Hemen amaitzen da aipamena. Ezin hobea iruditzen zait Fernando Agirre Madariagari, gaurko artisauari, sarrera egiteko.